Hengelo gaat wijk voor wijk de grijze bak innemen. Daarmee wordt duurzaamheid voor de Hengelose burger direct voelbaar. De bedoeling is dat ieder huishouden zelf afval naar een milieu-eiland in de wijk brengt. Niks geen ‘even naar buiten en je grijze zak dumpen’. Voor het verkleinen van onze individuele footprint moet gewerkt worden.
Goed voor de lijn
Ik sta er volkomen achter en ben al jaren afval aan het scheiden. M’n huis is een privé milieu-eiland geworden. Het hele gezin loopt met kleine stukjes plastic naar de berging, glas verzamelen we in de keuken en kranten en organisch afval brengen we naar buiten. Terwijl ik mijn groenteafval naar de groenton breng betrap ik me op wisselende gedachten. Goed voor de lijn dit! Wel tijdrovend. Schijnt dat ik het moet gaan zien als sport. Ik vraag me af hoe anderen afval scheiden en tijdens gesprekken passeert het onderwerp regelmatig de revue.
Kleine opening
Onze grijze container wordt pas in oktober opgehaald, dus we hebben nog even tijd om ons te oefenen in het minimaliseren van restafval. Straks moet ik de zak zelf naar het dichtstbijzijnde afvalpunt brengen. Daar betaal ik per weggebracht item, per keer. Mijn zak, die ik het liefst groter kies zodat ik minder vaak hoef te betalen, zal ik dan in een klein gat moeten proppen. De openingen van de ondergrondse verzamelpunten zijn namelijk klein gehouden om te voorkomen dat er kinderen en dieren in vallen. Ik heb al heel wat buurtgenoten zien vechten met dikke kartonnen dozen bij de opening van de papierbak.
Dummie
Familieleden en vrienden zijn ook aan het zoeken en langzamerhand ontstijg ik het beginners-niveau als het gaat om afvalverwerking. Hoewel lessen in ‘Duurzaamheid voor dummies’ zeker geen overbodige luxe zijn. Het best is natuurlijk afval voorkomen, dan hoef je ook minder te verwerken! Geen papieren zakdoekjes kopen en snuiten in een katoenen zakdoek bijvoorbeeld. Alhoewel dat weer leidt tot méér was. Dilemma! En onze grijze afvalemmer vult zich steeds langzamer, maar gaat nu wel ruiken. Helemaal bij warm weer. Komen de luiers van mijn neefje bij en dan is het feest compleet. Bij ruik-alarm zou ik de zak het liefst meteen dumpen, maar dat betekent dus betalen voor
een mini-zak. Zo’n zakje dat je kunt vasthouden tussen duim en wijsvinger, het zakje waarmee Twente Milieu adverteert. Dilemma! Er komt nog een informatieavond in onze wijk. Maar eens vragen hoe dat nou zit.
